Baska turlu bir sey benim istedigim, Ne agaca benzer, ne buluta benzer; Burasi gibi degil gidecegim memleket, Denizi ayri deniz, havasi ayri hava; Nerde gorduklerim, nerde o bekledigim kiz| Rengi baska,tadi baska. CAN YUCEL

Cumartesi, Aralık 30, 2006

2007- Vahit Akça

Bayramınızı kutlar, yeni yılda sağlık, mutluluk ve başarılar dilerim. Yeni yılda Alterblogalisation'u izlemeye devam edin, yenilikleri farkedeceksiniz.

Barış Gençer Baykan


Salı, Aralık 26, 2006

AB treni- Vahit Akça


Etiketler:

Pazartesi, Aralık 25, 2006

Hayvanlar için parti

Alterblogalisation'un ilk günlerinde sitede yer almasını istediğiniz konuları belirlemek için bir anket düzenlemiştim. Cevapları toplmsal mücadele verilen konular çerçevesinde sıralamıştım. Çevre,kadın ve işçi hakları, antimilitarizm, gençlik gibi. O zamanlar hiç hesaba katmadığım birileri vardı: Hayvanlar. Kendi haklarını bizlere karşı savunamayanlar. Yıllardır hayvan hakları için mücadele eden gruplar var. Yakın bir zamanda Hollanda'da "Hayvanlar için Parti" kuruldu ve Hollanda Meclisine iki milletvekili sokmayı başardı. Bu hafta BirGün pazar ekinde (25 Aralık) Gökhan Gençay'ın partinin genel başkanı Marianne Thieme ile yaptığı e-söyleşiyi Elçin Gen'in çevirisiyle okudum ve buraya almak istedim. İyi okumalar...

Partinizin kuruluş sürecini, programını ve hedeflerini kısaca özetler misiniz?
A: Hayvanlar İçin Parti Ekim 2002'de kuruldu. Partiyi kurmamızın altında yatan ihtiyaç, Hollanda'da siyasî çevrelerin hayvanların çıkarlarını hiç dikkate almamasıydı. Diğer siyasî partiler ekonomiye, hukuk ve düzene, entegrasyona, doğanın, çevrenin ve hayvanların aleyhine olacak şekilde öncelik veriyor. "Hayvanlar İçin Parti" hayvanların refahına hak ettiği önceliği tanıyacak. Siyasî sürece müdahil olmak, hayvanların haklarına siyasal ve sosyal açıdan öncelik kazandırmamızı ve diğer partileri hayvanların çıkarlarını gözeten adımlar atmaya ikna etmemizi sağlayacak.
» "Hayvanlar için Parti" çalışmalarınız, Hollanda'da ve Avrupa genelinde nasıl karşılandı, insanlardan aldığınız tepkiler nasıl?
Partimiz kurulduğundan beri destekçilerinin sayısı sürekli artıyor. Ocak 2003'te parti ilk kez seçimlere katıldı ve oyların yüzde o, 5'ini topladı (yaklaşık 50 bin seçmen). Bu oran, mecliste sandalye kazanmak için gerekenin çok az altındaydı. 2004'teki Avrupa Parlamentosu seçimlerinde oyların yüzde 3,2'sini topladık (yaklaşık 153.000 oy), bu oran da bizi Par-lamento'da sandalye kazanmaya çok yaklaştırmıştı. Hayvanlar İçin Parti, 2005'te Hollanda'da üye sayısı en hızlı artan partiydi. Henüz meclise bile girmemiş yeni bir parti için bu beklenmedik bir başarı. Belçika, Fransa, Almanya, İspanya ve Britanya gibi ülkelerde de son dönemde Hayvanlar İçin Parti'ye benzer partiler kuruldu. Kamuoyu yoklamaları, partimizin Hollanda'da yüzde 8'lik bir oy potansiyeline sahip olduğunu gösteriyor. Hollanda siyasî sistemi, seçmen nüfusunun heterojen yapısının meclise yansımasına imkân veren orantılı (nispî) temsil ilkesine dayanıyor. 22 Kasım'da yapılan son seçimlerde partimiz meclise girmeyi başardı. Bu, dünyada bir ilk.
» Mecliste sandalye kazanabileceğinizi seçimler öncesinde tahmin ediyor muydunuz, bu temsil hakkını nasıl kullanmayı düşünüyorsunuz?
Sandalye kazanacağımızdan hiç şüphemiz yoktu. Aday listemizde kanaat önderleri, ünlü yazarlar, sanatçılar ve film yıldızları bulunuyordu, sağlam bir kampanya yürütmemizi sağlayan büyük bağışlar aldık. Birkaç hafta önce meclise girişimizle birlikte, tarımla ilgili yapılan ilk oturumda tartışmaların büyük kısmı hayvan haklarını ve hayvan refahını konu alıyordu, bu da Hollanda tarihinde bir ilktir!
» Hayvan hakları aktivizmini parlamenter sürece eklemlemek bir kazanım mı, yoksa radikal projelerin önünü kesecek ve onları sisteme bağlayacak bir adıma mı denk düşüyor?
Faaliyetlerimizin radikal hayvan aktivizminden daha etkili olduğu inancındayız. Hayvan hakları için mücadele eden herkese bu yolu seçmelerini öneriyoruz. İnsanlar partimizi de kampanyamızı da çok olumlu karşılıyor, Amerikalı hayvan refahı savunucularına ait bir sitede bizden "davanın gözbebekleri" olarak söz ediliyor.
» İnsanmerkezciliğe ve türcülüğe karşı teori/ pratiği geniş kitlelerin gündemine getirebilmenin yöntem ve araçları sizce neler olmalı?İnsanlara bugüne kadar farkında olmadıkları gerçekleri göstermek, onlara hayvanlara zarar vermeyen (vejetaryen yemek seçenekleri gibi) alternatifler ve yaşam tarzları sunmak. Ve elbette, hayvanların haklarını gözeten yasalar çıkarmak.
» Dünyanın siyasi ve ekonomik merkez ülkeleriyle çeper coğrafyaları arasında hayvan hakları aktivizmi bağlamında bir ortak duruş inşa edilebilir mi, bu ortaklığın temel halkaları sizce nelerdir?Merhamet ve şefkat üzerine kurulu bir toplum daha uzun yaşar. Hayatta kalmak için insanları, hayvanları, doğayı ve çevremizi sevmeliyiz. Önemli olan para değil, yaşam.
» Salt 'hayvanlar için' çerçevesi ve hayvan hakları talepleri siyasal bir duruş oluşturabilmek için yeterli midir? Türcülüğe karşı direniş sınıflarüstü bir nitelik mi taşır sizce?Hayvanlara karşı davranışlarımız toplumun tüm kesimlerinde ahlakî bir kör nokta oluşturuyor. Adaylarımızdan biri olan Profesör Paul Cliteur, 50 yıl sonra geriye dönüp baktığımızda başka canlılara yönelik davranışlarımızdan derin bir utanç duyacağımızı söylüyor. Tolstoy'un dediği gibi, "mezbahalar var oldukça savaşlar dinmeyecek". Bence kesinlikle haklı!
Marianne Thiem kimdir
KISA süreli avukatlık kariyerinin ardından hayvan hakları savunucusu olarak politikaya atıldı ve 'Hayvanlar İçin Parti'yi kurdu ve halen bu partinin genel başkanı konumunda çalışmalarını sürdürüyor. Aralarında Jan Wolkers, Kees van Kooten, Maarten 't Hart ve Harry Mulisch gibi isimlerin bulunduğu pek çok yazar partiye katıldı. Partinin 30 adayından 20'si, ülkenin önde gelen kanaat liderlerinden.

Etiketler:

Pazar, Aralık 24, 2006

2007 Bütçesi Vahit Akça


Çarşamba, Aralık 20, 2006

Başka yerde yok - Video

Yüzü kamera ışıklarında parlayan kişi Orhan Pamuk. Görüntüler bana ait. Habercilik kariyerime Pamuk’u Nobel ödülü ertesinde Türkiye’ye dönüşünde görüntüleyerek başladım. Tabii ki olay çok tesadüfi. Havaalanına indiğimde kameraların ve güvenlik kuvvetlerinin yoğunluğunu anlayamamıştım. Bavulumu alırken uçakta yanımda oturan bayan Pamuk’u gördüğünü, fotoğraf çekmeyi düşündüğünü söyledi fakat Nobel almasına ek sevinemediğini, hevesinin kursağında kaldığını da ekledi. Ben üşenmeden fotoğraf makinemi çıkardım ve basın kameralarının üzerinden görüntü almayı başardım. Korumalar olmasa soru sormayı bile düşünebilirdim ama Pamuk’un açıklaması biter bitmez grup hızla uzaklaştı. Bu bir dakikalık görüntü bana yadigar kaldı. İyi seyirler.

Etiketler:

Orhan Pamuk Türkiye'de

Etiketler:

3 kapı 3 kilit - Vahit Akça


Etiketler:

Salı, Aralık 12, 2006

Sili'ye ozgurluk- Bulutsuzluk Ozlemi

Pinochet- Vahit Akca

Çarşamba, Aralık 06, 2006

Chavez yeniden baskan - Vahit Akca

Salı, Aralık 05, 2006

Perihan Mağden: Adalet Bakanımızın dikkatine!

Avukat Behiç Aşçı'yı neden görmezden gelmemeliyiz? ya da Adalet Bakanımızın Dikkatine
Türkiye'de kimsenin umurunda olmasa da ölüm oruçları devam ediyor. Tam 122 kişi kendini öldürdü. 123'üncü kişi ise İstanbul Barosu Avukatları'ndan Behiç Aşçı... Uluslararası sözleşmelere aykırı olan cezaevi koşullarımızın ıslah edilmesi gerekiyor. Sosyal psikolojide (benim okuduğum yıllarda) anlatılan bir 'durum' vardı. 70'lerin New York'unda genç bir kadın öldürülürken, nasıl onu 48 mi 79 mu ne kişi izler, kadının öldürülmesini yani; ne polis çağırır, ne bir müdahale girişiminde bulunur. Öylece toplu halde, toplam halde daha doğrusu, tek tek onca birey, onca birbirinden bağlantısız, bağımsız kişi, genç bir kadının tam da camının önünde öldürülmesini GÖRMEZDEN GELİR LER. Zira 70'lerin New York'unda suç oranları alabildiğine yükselmiştir. Suç, hem sıradanlaşmış, hem de izleyenlerde: "Bana olmasın da, kime olursa olsun," ya da "Baş edemeyeceğim, başa çıkamayacağım acılarla/acıklılıklarla zehir etmeyeyim 'şu' kısacık hayatımı; en iyisi ben olanı biteni YOK sayayım, görmedim/duymadım/bilmedim yapayım," hissiyatı, kartopulanmıştır. Ben oldum olası Türkiye'nin; Avrupa'dan ziyade Amerika Birleşik Devletleri'ne benzediğini, benzetildiğini (kelimenin her anlamıyla), (h) öykündüğünü ve sonunda da hakikaten Vizyoner Bir Siyasi Büyüğümüzün on yıllarca önce muştuladığı üzre Pek Küçük 1 Amerika olup çıktığımızı, çıkacağımızı düşünmüşümdür. (Esefle; o ayrı.) Karışık insan toplulukları Hakiki bir demokrasiye geçme temayüllerimizin zayıflığından/zafiyetinden tutun, köktendinciliğin ve de köktendevlet devletçiliğin bu bereketli topraklarda baobab'laşma imkânlarının derinliğine kadar, 'karışık' 'karışım' insan topluluklarından oluşmamıza, bunun yarattığı sorunların çeşitliliğine kadar: "Yahu amma DA Küçük Amerikaymışız yani!" deyip durmuşumdur köşeciğimde. (Sinsice.) İşte şimdi biz milletçek, kendi 70'lerimizin New York'unda; ölen/öldürülen/daha doğrusu: bir durumu/bir dayatmayı protesto etmek için KENDİNİ ÖLDÜREN İNSANLARIMIZI YOK SAYIYORUZ görmezden geliyoruz. Zira onları görürsek tatlı hayatlarımız tatsızlaşacak. Onları insan yerine koyarsak, fena halde moralimiz bozulacak. Onları kaale alırsak; "Yüz verirsek astar isterler canım," "Onları YOK sayalım da YOK OLSUNLAR ekranlarımızdan." (Burda 'ekran' kelimesiyle şahsi ekranlarımız kast ediliyor: Gönül Ekranlarımız.) Medyalamamız DA Yüksek Otorite'ye ve Paranın Şıngırtısı'na biat etmekte mükemmelleştirilmiş Robocop'lar ve Emirerlerinden oluşturulduğundan; hadi şimdi pazarpazar bu hakikaten tatsız soruyu soruyorum: ÖLÜM ORUÇLARININ DEVAM ETTİĞİNİ EN SON NE ZAMAN DUYDUNUZ? Ölüm oruçları Evet! devam ediyor. 122 kişi kendini (düşünün: açlığa mâhkum ederek!) öldürdü. 123'üncü kişi yolda; hem de ne biçim bir yolda. O kişinin bir ismi var. Bir mesleği var. Ailesi var, akrabaları var, memleketi var. O kişi: İstanbul Barosu Avukatları'ndan Behiç Aşçı. Behiç Aşçı, 1965 Sakarya doğumlu. Adapazarı'nda yaşayan, gözleri görmeyen bir babacığı var. Babasının adı: Mikdat Aşçı. Çerkez asıllılar. (Hani şu meşhuur Türkiye Mozaiği var ya: Yani 'Kürt' 'Alevi' gibi 'zararlı unsurlardan' oluşmuyor Behiç Aşçı'nın kökeni.) Bunları yazıyorum; zira Behiç Aşçı Himalayalar'da yetişen bir bitki değil; ismiyle cismiyle, memleketiyle, anasıyla babasıyla GERÇEK BİR KİŞİDİR, bu memleketin çocuğudur, görmezden gelinemeyecek kadar hakikidir, bir trajedinin ortasında hapsolmuş, ölmek üzeredir; ÖLMEKTEDİR. 42 yaşındaki Behiç Aşçı doksan kilodan elli kiloya düştüğü yatağında, ölmeye yatmıştır. Bugün yarın (elim yazmaya varmıyor ama) ölmek üzeredir. Ben bu satırları yazarken (yazının başında neşeliceneydim, iyiydim mesela) burnumun direği sızlamaya başladı. Gözlerime henüz hâkim olabilirim; ama sonuç olarak bu memleketi, memleketini aşırı derecede seven bir adam, bir amaç uğruna kendini öldürüyor. Kendini feda ediyor, edebiliyor. Cezaevi sistemi işkence hali Zira Behiç Aşçı, siyasi mahkûmların davalarına gire çıka/onlarla görüşe görüşemeye bir nevi özdeşleşme yaşamaya başlamıştır. Türkiye'deki cezaevi sistemi, şu an, şu haliyle 1 Nevi İşkence Halidir! Savunduğu insanların sürekli maruz kaldığı/bırakıldığı hallere dayanamamış, koşulların değiştirilebilmesi için, mevcut cezaevi koşullarının ne denli GAYRİ İNSANİ olduğunu haykırabilmek için, kendini ölüm orucuna mahkûm etmiştir. İnanın: Behiç Aşçı sesini duyurmayı ümit ediyordu. İnanın: Sıradan Şüpheliler'in (yani Bir Örgütün Elemanlarının) değil de; BİR AVUKATIN ölüm orucuna girmesinin ses getireceğini, yankı bulacağını umut ediyordu. Behiç Aşçı eminim, hayatı sizin kadar, benim kadar seviyor, ölmek istemiyor; o da diyelim Beşiktaş İskelesi'nde çayını yudumlamak, ya da Zeki Demirkubuz'un Kader'ini izlemek, ya da türkü söylemek, hayata dair yapılabilecek/yaşanabilecek güzel şeyler ne ise, onları yapmak, hepsini tek tek ve her gün yapmak istiyordu. İstiyor. Sevgi öldürür mü? Behiç Aşçı şimdi ölmek üzereyse, ölüm döşeğindeyse, bedeni yarıya inmişse, bedeni yarı yarıya buralardan gitmişse, sizleri ve beni ve onu, yani bu memleketi haddinden fazla sevdiği için, hepimizden fazla sevdiği için bu halde. Behiç Aşçı ölüyor ve biz onu YOK sayıyoruz. Görmezden geliyoruz. Korkunç, vicdansızca, insanlık dışı değil mi? Eğer zırhlarımızı çıkarmaya muvaffak olabilirsek, öyle. Biri orda yatağında, bizim hiç umursamamamıza inanamayarak hâlâ; öldü, ölüyor. TAMAM: cümlemizle dalga geçercesine "Hayata Dönüş Operasyonu" adı verilen ve Dünya Zulüm Tarihi'nde mutlaka 'haklı' yerini almış bulunan Büyük Türk Devleti operasyonundan önce, hapishanelerimizde hâkim olan koğuş sisteminin çivisi çıkmıştı. Tamam: koğuş sisteminin iler tutar yanı kalmamış, başka bir sisteme geçilmesi farz olmuştu. Ama bu memleketin kaderi midir bir ifrattan öbürüne sürüklenmek? Koğuş sisteminden geçilen F tipi; geçtim F tipini, E tipini, bu tiplerde dayatılan koşullar, 'tretman' adı verilen ve her nevi keyfiyeti, cezalandırmayı, işkencelemeyi içinde barındıran yeni (ve içinden bir türlü çıkılamayan) 'düzenleme' TAM BİR İFRATTIR. Oldurulacak, katlanılacak gibi değildir! Mevcut (ve alabildiğine keyfi) koşullar altında siyasi olsun, adli olsun hükümlü ve tutukluların fazladan fazladan cezalandırılarak (ceza üstüne cezalandırılarak) bir nevi RUH ÖLÜMÜNE maruz bırakılmaları anlamına gelmektedir. Ayrıca BUNLARI oturduğum yerden ben söylemiyorum. Bunları, tamamen bu işle alakalı bir kurum olan 'European Committee for the Prevention of Torture' (Türkçesi: İşkencenin Önlenmesi için Avrupa Komitesi) CPT de aynen, lamıyla cimiyle böyle, 6 Eylül 2006 tarihli Türkiye Cezaevleri'yle ilgili raporunda söylüyor. Şu an mahkûmlarımıza dayatılan tek kişilik izolasyon hücrelerinin eşi benzeri var mıdır? Evet vardır! Eski Valisi George W. Bush olan ve idamı yasaklamayı reddeden Teksas Eyaleti'ndeki hapishanelerde İDAM SIRASINI BEKLEYEN SUÇLULARA UYGULANAN KOŞULLAR Türkiye Cumhuriyeti'nde cezasını çekmekte olan hükümlülere uygulanmaktadır. Yani: NORMAL DEĞİLDİR; ortada dünya cezaevi normlarına katsurette uymayan bir 'norm' vardır. Bir norm yaratılmıştır. Bir norm yaratıklandırılmıştır. Adalet Bakanımız Cemil Çiçek'in Behiç Aşçı'nın durumunu dikkate aldığını, bir şeyler yapma gayreti içine girdiğini biliyor ve takdir ediyoruz. Ama bugün gelinen noktada uluslararası sözleşme, standart ve uygulamalara aykırı olan cezaevi koşullarımızın ıslah edilmesi için, yani 'ıslah' (tretman) koşulların ıslah edilmesi için yapılması gereken çok temel şeyler var. Öncelikle: bu konuda Adalet Bakanlığı'na (defalarca) başvuran ve bu konunun MESLEKİ ve BİLİMSEL MUHATAPLARI OLAN Türkiye Barolar Birliği, Türk Tabipler Birliği ve Türkiye Mimar ve Mühendis Odaları Birliği'nin çağrıları dikkate alınarak, konunun BU KURUMLARLA BİRLİKTE İNCELENMESİNİ sağlayacak yöntem bulunmalıdır. Ve sorunun çözümlenmesi için gerekli çalışmaların yürütülmesi (kuşkusuz) zaman alacağından GÜN İÇERSİNDE MAKUL SAYIDA HÜKÜMLÜNÜN HERHANGİ BİR KOŞULA TABİ TUTULMAKSIZIN GÖRÜŞEBİLMELERİ sağlanmalıdır. Üç kapı üç kilit Yani: üç kapı üç kilit var ya; o kilitler belli saatlerde açılsın, açılabilsin ve dokuz hükümlü yok ceza aldın da/yok şöyle yaptın da/gözünün üstünde kaşın vardı da gibi KEYFİ değerlendirmelere bağlı olmadan belli süreler için görüşsün, görüşebilsin. Bildiğiniz üzre İnsanoğlu Sosyal 1 Varlıktır! Üstelik denklem bu ise, İnsanoğlu/İnsankızı Sosyal 1 Varlık ise, Türkler Sosyal 3 Varlıktır! Türkler kadar sosyalleşmeye düşkün insanlar görmedim. Görmek de istemem! (Aşırı olur.) Şimdi sen kalk kıpır kıpır/insan canlısı Türkleri Beider-Meinhof için Almanlar'ın (bir başka sorunlu ulus) 'keşfettiği' koşullar altında 'yaşamaya' mahkûm et. (Ölmeye mi demeliyim?) İstenen fazla bir şey değildir: Konunun erbabının fikri alınarak yeni bir düzenlemeye, 'insani' bir düzenlemeye gidilmesi- o kadar! Açlıktan ölmek ağırdır Ama ölüm, kendi kendini ölüme mahkûm etmek, üstelik bu kadar yavaş ve zor bir ölüme: açlıktan ölüme! Ağır bir şeydir. Çok ağırdır. Çok. "Meczuplar Tarikatı!'' deyip görmezden gelmemeliyiz. "Yok sayalım ki; yok olsunlar!" Bunlar asıl, yangına körükle gitmek. Madem "Komşun açken sen tok uyuyamazsın," diyen bir dinin inanmışlarından oluşan bir hükümetimiz var; "Komşunun çocuğu can çekişirken, kendini öldürürken sen onu YOK sayamazsın, gözlerini kapatamazsın," diyerek bitiriyorum. Komşun ne kadar uzağında oturuyor da olsa, uzak da olsa, uzaklasan da, görmezden gelme 'lüksünü' kendine tanıma! Çocuklaşma! Küçülme! Belki de bu dünya kimilerimizin ümit etmek istediği gibi bir etme-bulma dünyasıdır. Öyle bir ihtimal vardır. Yakın gözlüklerimizle baktığımız için görmesek de, seçemesek de, öyle bir ihtimal söz konusudur evrende. Bilemezsin. Bilemezsin işte.
PERİHAN MAĞDEN


Google
 
Web alterblogalisation.blogspot.com

Alterblogalisation

↑ Grab this Headline Animator